بنام حضرت دوست

سلام دوستان

اینکه من این نام را انتخاب کردم می دونم شما بیشتر به این وبلاگ سر می زنید و نوشته هاش بیشتر خونده می شه. اینکه چقدر تو مملکت ما جوک های تلفن همراه زیاد است به این بر می گرده که واقعا بیکاری زیاد است. و دلیل دوم سانسور بالا در مملکت است. آخه وقتی روزنامه شرق بی هیچ دلیل قانع کننده ای تعطیل می شه دیگه چه توقعی می شه داشت.  آقای احمدی نژاد هم که دمش گرم با این اظهار نظرات جالبش در مورد عدم کنترل موالید هم که سوژه می ده به دست ظنز نویس ها که یکیش را ابراهیم نبوی نوشت و پیشنهاد کرد برای اینکه مردم  بچه دار شوند به داروخانه ها بگیم که به ملت کاندوم سوراخ بفروشند!!!!

یا اینکه زن و مردها را با هم تو زندان انفرادی بندازیم و اونا برای فرار از تنهایی بچه دار می شند. خلاصه اگه به این وبلاگ اومدی نظر خود را ننوشتی انشاءالله به اون شهره بری و بند کفشت باز بشه!!!!!

 امیدوارم هر کانال تلویزیونی را که می زنی احمدی نژاد را نشون بده. ....

خیلی ارادت داریم

یا حق

با نام تو ای خدای دادار    ای خالق بی نظیر و هشیار

 سلام

حال شما دوستانی که قدم رنجه کرده اید  سری به این وبلاگ زده اید ؟

 امیدورام که روزگار به کام باشد.

     ایرانی جماعت از شلوغی و شلختگی لذت می برد و این هم برای او نوعی نظم است.  به همین جهت هم در هر کجای جهان که نگاه می کنی ایرانیان دور هم جمع شده و خورده فرهنگی راه انداخته و خود را از جامعه ای که در آن زندگی می کنند جدا کرده اند گویی طالب آن نظم نیستند و نظم خویش را که آشوب( Choatic)است می طلبند. این کلمه ی آشوب هم از آن کلمات بسیار جالب در ریاضیات است. یعنی نظم در عین بی نظمی. اگر تابع بسیار ساده(x-1)-  را درتابع  4x ضرب کنیم آنگاه با ترکیب این تابع باخودش و ادامه دادن ترکیب نمودن ها  در بازه ی صفر و یک، رفتار این تابع  حاصل شده بسیار نامنظم است. با هر بار ترکیب تعداد بالا و پایین رفتنش 2 برابر می شود. اما اگر به تعداد خیلی زیادی آن را ترکیب کرده و گرافش را رسم کنیم حالت یک ترنج قالی می شود. و واقعا انسان باورش نمی شود که چنین زیبا گرافی حاصل شود .نقش روی پوستر کنفرانس ریاضی در کرمان  در بهار 74 نیز گراف همین تابع بود و آقای دکتر محسنی دبیر کنفرانس که بسیار متلک شنیده بود که شما در کنفرانس ریاضی هم از تبلیغ قالی  کرمان دست بر نداشته اید مجبور شدند این مطلب را در صحبتهای خویش گوشزد نمایند. رفتار این تابع آشوبی رفتار ایرانیان است. یعنی در این بی نظمی مطلق باید نظمی نهفته باشد وگرنه سنگ روی سنگ بند نمی شود.
یا حق.

یا مقلب القلوب

سلام دوستانی که گاهگداری سری به این وبلاگ می زنید. عیدتون مبارک. سال خوشی داشته باشید.

برای آقای مهاجرانی متن زیر را فرستادم شما هم ببینید. در اراک به زن های فامیل که به شوهر رفته اند قبل از عید هدیه ای داده می شود که به آن عیدانه می گویند. این هم عیدانه ی من به شما.

همشهری گرامی آقای دکتر مهاجرانی
سلام. خدا قوت. عید نوروز بزرگ و زیبا و با موقع ایرانیان بر شما مبارک. سال نو در ایران همراه با بهار آغاز می شود و این مشخصه بهار ایرانیان بهترین آن است. زنده شدن طبیعت همراه با صفا دادن دلها. و دید و بازدید و زدودن کدورت ها از دل و بخشودن یکدیگر تا در بهار قیامت خداوند ما را ببخشاید چه آن که رسول گرامی نیز فرمود هر وقت بهار را دیدید بسیار از قیامت یاد کنید. دیروز برای تبریک عید به بزرگان فامیل  سری به روستایمان زدم و از روی جاده خیره به روستای مارون نگریستم و گریستم که گوهری چون شما امسال بهارش بدون مارون است.  نگاهی با راسوند و برف های زیبایش  که در حال آب شدن است و امسال آقا عطا را درکنار ندارد. و نهیبی که آقا خوان از مارون تا ناکجا آباد رمان برف را طی کرده و چقدر زیبا تغییر یافته حتما آقا عطا نیز در این سفر حداقل به اندازه آقا خوان بر محبوبیت خویش می افزاید و محبوبیت حد و مرز ندارد اگر چه شما در نزد اهل نظر بسیار محبوبید.
سال خوبی را برای شما آرزومندم.
یا حق

بنام دوست

شنیدم که مسئول کشتار صربستان دیکتاتور بزرک میلوسویچ در زندان ترک حیات گفته در این رابطه فقط خاطره ای را از استاد بزرگ ریاضی دانشگاه دولتی مسکو مطرح می کنم. پرفسور کلموگرف از بزرگترین ریاضیدانان قرن بیستم است و آقای آرنولد که دست کمی از استادش ندارد نقل می کرد که روزی کلموگرف تعدادی مسئله ی ریاضی را بین بچه ها پخش کرد و گفت حل کنید. بعد از چند روز من یکی از این مسائل را حل کرده و به ایشان تحویل دادم وقتی ایشان از صحت راه حل اینجانب مطمئن شد به من گفت آفرین! شما یکی از مسائل بیست و سه گانه هیلبرت را که در اوایل قرن بیستم طرح کرده حل نموده ای و ایشان خودش بعدا چندتای دیگر از این مسائل را حل کرد. آرنولد افزود وقتی استالین در سال 1953 مرد در یادداشت های کلموگرف هست که گفته بعد از مرگ استالین من به زندگی امیدوار شدم و توانستم یکی دیگر از مسائل هیلبرت را حل کنم!
کلموگرف 30 سال بعد از استالین در گذشت اما کتاب ها و مطالب زیبای او در ریاضیات ماندگار است. چرا باید استالین چنین کند که وقتی می میرد مردم به زندگی امیدوار شوند. اسم او سایه مرگ می پراکند. او  اسرای آزاد شده ی جنگ دوم را ترسو خواند و اکثر آن ها را یا اعدام کرده و یا به سیبری تبعید کرد حتی به فرزند خویش که در جنک اسیر شده بود رحم نکرد.  روس ها عادت دارند تمام اسم خیابان ها یا ایستگاه های مترو را به نام بزرگان کنند اما هیچ خیابانی به اسم استالین در روسیه نیست. شهر استالینگراد تغییر نام داده و به جز نفرت چیزی از استالین که قهرمان پیروز جنگ دوم است در اذهان روس ها باقی نمانده است. ای کاش درس عبرتی باشد!
یاحق

بنام خدا

آری محرم است و  دوباره حال و هوای شهر دگرگون شده است و همه جا سیاهپوش حسین هستند. به قول دکتر شریعتی در ثار باید بار دیگر بر بارگاه حسین دقت کرد و دید که چرا پرچم سرخ برپاست. برای اینکه انتقام خون حسین (ع) از جباران تاریخ گرفته نشده است. حتما می گویند هزار اندی سال این حرف ها باید گفت این پرچم سرخ یک نماد است و یک نشانه که راه گم نشود! کدام راه همان راهی که زینب در فردای آن روز در بارگاه عبیدالله آغاز کرد و زبان گویایش در شام ولوله به پا کرد و یزید را وادار کرد که گناه کرده ی خویش را به گردن دیگران بیندازد. آری قبله یک خانه مکعبی است تا راه گم نشود و این پرچم سرخ نیز نماد پایمردی مردی صلح طلب است که به جنگش کشانده اند. از او بیعت خواسته اند. او یک بار طعم تلخ بیعت با معاویه را چشیده است و دیگر نمی تواند حکومت ظلم را تحمل کند. پس هرگز تن به ذلت نداد. در آینده بیشتر می نویسم

یا حق

بنام خداوند رحمان ، خدای آفریننده ی محمد (ص)

اینکه در نوشته هایم همیشه نام محمد می آید بخاطر جفایی که به این انسان آزاده شده است. و باید آنقدر نامش را تکرار کنیم تا جهانیان پی به عظمت او ببرند. در ابتدا این چند نصیحت را بخوانید:

هر گاه فکر کردی گناه کسی آنقدر بزرگ است که نمی توانی او را ببخشی.بدان که آن از کوچکی روح توست نه از بزرگی گناه او.

 دو چیز را فراموش نکن : یاد خدا و یاد مرگ .
دو چیز را فراموش کن : بدی دیگران در حق تو و خوبی تو در حق دیگران .
چهار چیز را نگه دار : گرسنگیت را سر سفره دیگران، زبانت را در جمع، دلت را سر نماز و چشمت را در خانه دوست.

و حالا این مقاله زیبای دکتر عبدالکریم سروش در رسای حضرت خاتم المرسلین  به مناسبت حتک حرمت این پیامبر بزرگ

چه به آتش آزادی چه به آتش غیرت

ظالم آن قومی که چشمان دوختند
وز سخن ها عالمی را سوختند

حق آزادی بیان گویا امروزه تکلیفی شده است تا با نام محمد گستاخی و دلیری کنند.

از این خصمانه تر چنگ در خون آزادی نمی توان برد. مسلمانان از این کار رائحه توطئه و تخریب می شنوند و در آن رسم تطاول می بینند و تبانی و تلاقی سکولاریسم و بنیادگرایی را می خوانند. باید به خدا و خرد پناه برد از اینکه فوندامنتالیسم سکولار هیزم بر آتش فوندامنتالیسم دینی [که گاه به هوس نام غیرت دینی بر خود می نهد] بریزد و آشوب و اشتلم برانگیزد.[*]

نیکخواهانی که در پی تحکیم ستون های دیالوگ هستند، از اینکه گردش گزاف قلمی همه جهد و جهاد آنان را غرقه سیلاب خشونت و خصومت کند، چرا اندوهگین نباشند؟

ناشران نافرهیخته آن نقوش نازیبا [در رسانه های دانمارک و نروژ و سوئد و اسپانیا...] باید اینک شرمنده و پوزش خواه دل های بریان و چشم های گریان و جان های بی تاب و روح های مجروحی باشند که از نهیب آسیب آن بی حرمتی بر خود پیچیده اند و لرزیده اند.

آزادی بیان محترم است، چون آزادی آدمی محترم است و آزادی آدمی محترم است چون آدمی خود محترم است و اگر تیغ آزادی جامه حرمت آدمی را چاک کند چه جای تیز کردن آن تیغ برهنه است؟ آزادی بیان نه یگانه حق آدمی است و نه برترین حقوق او. و اگر با دیگر حقوق آدمیان موزون و مقید نشود، قامت حقوق را ناساز و بی اندام خواهد کرد. آزادی نه یک مرکب شخصی بل یک مسابقه جمعی است و آنکه با نقض قواعد این بازی چراغ رقابت خردورزانه را خاموش می کند، از خرد و آزادی چه بر جای خواهد گذاشت؟

ادب بیان ادب خاموشی هم هست و آنکه از حق آزادی بیان بهره می جوید اما حق خاموشی را نمی گذارد، فقط به نیمی از حقیقت دست یافته است. حکیمان مگر نگفته اند:

دو چیز طیره عقل است، دم فرو بستن
به وقت گفتن و گفتن به وقت خاموشی

و که گفت که آزادی بیان جواز آزادی عمل هم هست؟ و مگر جای انکار است که تخفیف و تحریک دو عمل اند نه دو سخن؟

امروزه به تقریب، ربع ساکنان ربع مسکون مسلمانانند که نام نامیرای محمد را هر روز در ماذنه ها به بلندی بانگ می کنند و در نمازها با درود و ستایش بر زبان می آورند. این نام، ناموس مسلمانی است. سرمایه و ثروت قدسی امت احمدی است. پرچم خجسته غرور و شعور و آرمان و اندیشه و آبروی عالم اسلامی است. نماینده و نماد همه ارواح مکرم و پاکان دو عالم است. "نام احمد نام جمله انبیاست".

خوار داشت این نام، خوارداشت تمدن کلانی است که بر صورت صاحب آن نام ساخته شده است، خوار داشت هزاران هزار جان شیفته ای است که از او هویت می گیرند و معنویت می آموزند، خوار داشت صدها عالم و عارفی است که از سفره او قوت و قوت گرفته اند و می گیرند. خوارداشت غرور و شعور و عشق و ایمان پاره بزرگی از بشریت است.

باکی نیست. سوزاندن این عود چه به آتش "آزادی" و چه به آتش "غیرت"، عالم را عطرآگین خواهد کرد. اما آتش افروزی آیا ادب آزادی و دینداری است؟

قصد کرده ستند این گلپاره ها
که بپوشانند خورشید تو را
در دل که لعل ها دلال توست
باغ ها از خنده مالامال توست

• این قطعه را می نوشتم که اخبار دل آزار آتش زدن سفارت خانه ها در دمشق و بیروت و تهران رسید. دانستم که این تندروها در برانگیختن آن تندروها نیک کامیاب شده اند. این کامیابی را، که عین ناکامی اعتدال و مداراست، باید به جهان اسلام تسلیت گفت. محمد [ص] که خود آموزگار آزادی و غیرت بود اینک قربانی جفای آزادی درایان و غیرت فروشانی می شود که خاک در دیده حریت می زنند و چاک در دامن دیانت.

نظرات خویش را اگر حوصله کردید بگذارید منت بر سرم گذاشته اید

بنام خدای بی همتا و آفریننده انسان والا محمد رسول الله

امروز بالاخره چندتا از این کاریکاتورها را دوستی برایم فرستاد و وقتی ان ها را دیدم گفتم مطلبی به مطالب قبل اضافه کنم.

در یکی از این کاریکاتورها تصویری از یک مرد عرب بسیار خشن نقش بسته و دو زن در کنار او که روبند دارند و فقط چشمانشان پیداست و مرد عرب که به زعم نقاش نادان حضرت خاتم المرسلین است روی چشمانش مثل چشمان دزدان سیاه کشیده شده که مثلا شناسایی نشود. شمشیری در دست دارد و قیافه ای شبیه به دزدان دریایی عرب برای او نقش بسته اند .  حالم به هم خورد و به کسانی که تظاهرات راه انداختند آفرین گفتم و فهمیدم که چه چهره ای از محمد (ص) در جهان فعلا تصویر شده است.

باید دست به کار شد و چهره ی این مرد را که همه ی دارایی خود و همسرش را در شعب ابیطالب خرج کرد تا اندک مسلمین موجود از گرسنگی نمیرند را به جهان معرفی کرد. آیا چنین مردی می تواند این چنین چهره ای داشته باشد؟ کسی که به ملاقات زنی می رود که هر روز خاکروبه به روی او می ریزد. کسی که در اوج قدرت قاتل عموی خویش حمزه را می بخشد. کسی که مزد آزادی اسیران را با سواد کردن مسلمانان قرار می دهد. کسی که در پایان عمر خویش همه را در مسجد جمع می کند و از همه حلالیت می طلبد و شلاق به دست کسی می دهد که روزی سهوا شلاقش به او خورده تا تلافی کند. کسی که باید هر شب برای نماز شب به پا خیزد (یا ایها المزمل) و نماز شب چیزی جز مغازله با معشوق نیست، یعنی او کسی است که در منتها الیه جاده عشق قرار دارد و همه راه را پیموده. کسی که سفارش به بوی عطر می کند آیا می تواند چنین باشد؟ حاشالله.

بنام خدای بی همتا و آفریننده محمد بنده و رسول خدا

حالم از این گرفته که ما این همه بدهکار به حضرت رسولیم ولی نمی توانیم چهره ی زیبا و با صفایش را که هر روز از پنجره ی روبروی خانه فاطمه به دخترش سلام می کند را  به کاریکاتور سازان معرفی کنیم تا وجدان های بیدار جهان اگر به قصد اهانت قلم بر می دارند دلشان بلرزد.  مطلب زیر را به سایت همشهریمان فرستادم و بنا به عادت تصویرش را اینجا گذاشتم تا مطالبم یک جا جمع شود.

سلام آقای دکتر مهاجرانی
حال شما؟ آقا نوشته ی شما و دیگران تاثیر خود را گذاشت و حساسیت ها هم در ایران کماکان رو به فزونی است و امیدواریم که از حد به در نرود که افراط و تفریط در ما ایرانی ها همیشه بوده و خواهد بود. آن چیزی که در این نوشته شما مورد اهمیت است معرفی چهره ی حضرت رسول است و مخصوصا نظر قرآن کریم در مورد پیامبران پیشین است.در مورد زندگانی پیامبر   قبلا هم گفتم کم در این باره به زبان های خارجی گفته شده و البته به زبان خودمان هم  کافی نیست  و در بین این ها که موجودند شاید بهترینش مجموعه آثار شماره ی 30 دکتر شریعتی یعنی اسلام شناسی مشهد است که بسیار زندگی حضرت رسول را زیر ذره بین گرفته و چه چهره ی دوست داشتنی از ایشان ترسیم کرده است. باید این کتاب ها به عربی و انگلیسی برگردانده شود تا بزرگی این ابرمرد که به قول خود خارجی ها مقام اول را در تغییر سرنوشت تاریخ دارد به جهانیان اثبات شود. البته شاید این مقام اولی در تغییر سرنوشت تاریخ هم یکی از دلایل بغض کینه توزان است.  حضرت عیسی بن مریم مقام 35 را داراست. اگرچه بین پیامبران هیچ اختلافی نیست ولی  طراحان این کارتون ها  این مطلب را نمی دانند و عمق دوست داری ما را از حضرت عیسی (ع) درک نمی کنند.  ملاعمر را می کشند و نامش را محمد می گذارند. واقعا انسان هایی  هستند که در این قرن 21 اطلاعات کافی ندارند، فقط باید گفت
ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست
عرض  خود می بری زحمت ما می داری
یا حق