بنام خدا
ماه رمضان شد می و میخانه برافتاد //// عیش و طرب و باده به وقت سحر افتاد

سلام دوستان، امیدوارم بتوانیم در این ماه قدری از غبار نشسته روی روح خویش  را به همت طرب های سحری با گرفتن جام باده از سبوی رمضان بشوییم و در عید فطر احساس نماییم که به فطرت پاک وجودی خویش نزدیکتر شده ایم.  برای من که تازه از سفر خانه خدا برگشته ام طبیعی است که مقداری از گرد و غبار روح را آنجا شسته باشم. به قول دکتر نشوادیان سفر حج با هیچ سفری در زندگی قابل مقایسه نیست و کسانی که به سرزمین وحی رفته اند نیز این مطلب را تایید می کنند. روزی روحانی کاراون می گفت مستحب است آدم خودش را به دیوار کعبه به چسپاند و از خدا طلب مغفرت نماید. تعداد زیادی از افراد از ملیت های مختلف مرتب این کار را انجام می دهند،  اگرچه این کار در تمتع بسیار سخت است اما در عمره می توان به سادگی این کار را انجام داد. روزی که طواف مستحبی را به اتمام رسانده بودم هوس انجام رساندن خویش به دیوار کعبه را کردم یواش یواش از بین جمعیت خودم را به دیوار کعبه مجاور با رکن یمانی رسانده و دست ها را بالا برده و سر روی دیوار گذاشتم. قبلا پرده به این بلندی نبود و دیوار کعبه قابل لمس اما امسال دیواری قابل دیدن نبود و پرده همه ی خانه را پوشانده بود. سر را به پرده چسپاندم عطر خوش گلاب قمصر کاشان را استشمام کردم و چه حضی می داد. احساس کردم سر روی دامن مادرم گرفته ام و می توانم درد دل کنم. حالا سر روی دامن خدا گذاشته ام و گریه مگر آدم را می گذارد. فقط هق هق گریه و دیگر هیچ. دستان خدا را احساس می کردم که دو دستم را گرفته اند، حال بسیار خوشی داشتم به همین جهت نوشتم تا شما هم اگر قسمت شد و رفتید امتحان کنید. یا حق