.....و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام

خبر تکان دهنده تر از آن بود که انتظار داشتم آقای بیات سر ظهر پنج شنبه  زنگ زد و گفت که آقای مجیدی تصادف کرده و به دیار باقی شتافته است. چقدر زود و واقعا مجیدی چقدر برای مردن جوان بود و چقدر این پسر سرشار از انرژی و چقدر کارادن بود و چقدر برای برگزاری این سمینار آنالیز اذیتش کردم چه شبهایی که تا ساعت یک در دانشگاه باهم ماندیم که کارها را راست ریس کنیم. گاهی باهم جر و بحث گاهی با هم خنده گاهی قهر و گاهی.... اما هر چه بود همه اش آبرو دانشگاه بود و گروه ریاضی که از این بابت چیزی کم نگذاشت با غیرت کار می کرد که کارها نماند. همه چیز بلد بود. خطش عالی بود نامه نگاریش حرف نداشت کامپیوتر را مثل یک مهندش نرم افزار مسلط بود از نرم افزارهای تایپی همه چیز می دانست و در مجری گری تمام و کمال بود و چه برنامه ای برای دکتر نشوادیان اجرا کرد. برای دکتر مهری سنگ تمام گذاشت حیف که پیرمرد نیامد.  شبی با هم به هتل خانه معلم رفتیم و بیش از یک ساعت در کنار استاد پرویز شهریاری بودیم با دقت به حرف ها گوش می کرد. چه سمیناری در باره رامون جان ارائه کرد و مثل رامون جان جوانمرگ شد.  خیلی به گالوا علاقه مند بود و وبلاگش را به نام گالوای ایرانی گذاشت و باز مثل گالوا نفله شد. تند رانندگی می کرد و از این بابت همیشه نگرانش بودم. خانمم گفت علی قبلا گفته بودی خیلی تند رانندگی می کند. داشت خودش را برای کنکور ارشد در رشته کامپیوتر آماده می کرد و با پشتکاری که داشت مطمئن بودم دست خالی بر نمی گردد. تف به تو روزگار حالا  چگونه ورقه ریاضی گسسته اش را تصحیح کنم، این آخرین نوشته ایست که از او دارم ورقه ریاضی گسسته میان ترم و اجل مهلت نداد ورقه ی پایان ترمش را ببینم. خدایش بیامرزد که بسیار مورد علاقه خاص و عام بود. جشن فارغ التحصیلی همدوره ای خودشان را با چه کیفیتی برگزار کرد.....

 تسلیت باد و یادش گرامی.

یا حق