گر صد لغت از زبان گشاید        درهر لغتی ترا ستاید

این نیمسال عجب سرم شلوغ بود و احساس این را دارم که عقربه های ساعت با هم مسابقه گذاشته اند به یکباره دیدم که گیلاس و هلو نوبرانه شده اند و خرداد به نیمه رسیده و کلاس ها روزهای آخر خویش را می گذرانند. دیدم آمار مراجعه به وبلاگم سیر نزولی پیدا کرده و معلوم است دوستانی که مرتب سر می زنند و مطلب جدید نمی یابند باید شاکی باشند اما من خودم این گذشت ایام را مگر به سیر سپیدی موهایم ببینیم. چند وقت پیش شعری گفته بودم که کامل نشده بود و برای یک مصرعش خیلی معطل شدم اما نیامد که نیامد حالا برای شما می گذارم تا بل شما کاملش کنید!

      نگارا سر بزن غم را برون کن                 بیا شادی به چشمانم فزون کن

      بهار بر دشت و صحرا می زند راه           کویر سینه ام را لاله گون کن

      شبم در محنت و روزم چو شب گشت     کنون یادی ز شب های جنون کن

      امید دینت گردیده کم رنگ                    بیا فکری ز بخت تیره گون کن

      ندیدی ملک آبادم خزان است                  رسان باران، خزان را سرنگون کن

      دروغ و تهمت و تزویر و نیرنگ                   به لطف گوشه ی چشمت فسون کن

      گل صدبرگ را صد بار دیدم                      بیا مطرب هوای ذوالفنون کن

                          ندانم حاصل عمرم چه باشد

                            علی......... 

                                                                      اردیبهشت 87

یا حق