بنام خدا

از آنوقتی که پای تلگرام به خانه ها باز شد باید بگویم خودم هم حوصله دیدن وبلاگ خودم را ندارم. راستش قبلا همین یک سال پیش روزی نبود که چند بار به دیدن وبلاگ خود نروم، اما از وقتی این شبکه اجتماعی همه گیر شد و حضور همه تقریبا حتی افرادی از روستایمان در آن جدی شد دیگر به این نتیجه رسیدم که کار وبلاگ تمام است. من واقعا وبلاگم را و نوشته هایم را دوست داشتم و تعدادی وبلاگ بود که مرتب سر می زدم و مطلب می گذاشتم و جواب می گرفتم اما تلگرام و وایبر آمدند و در تمام آنها را بستند. نمی دانم چند مطلب دیگر اینجا خواهم گذاشت اما خواستم بگویم عمومیت و سادگی کار با تلگرام و سایر شبکه های مشابه باعث که آنها نتوانند در مقابل موج جدید مقاومت کنند و به تاریخ سپرده شدند.

روزگار غریبی است
سرعت فناوری بالاست
عاشقی دیگر همانند گذشته
نیست ما را همچنان پیدا
من نمی دانم
شاید خوب باشد
یا نباشد
اما نیک می دانم
درگشته ما بیشتر
در کنارهم
گذر کردیم و بودیم خوشاخوشان مردم
اینک در کنار هم ولی بیگانه با هم گشته ایم .....
یا حق