بنام خدا

سلام دوستان خوبم. در دوره کارشناسی ارشد در دانشگاه کرمان در سال 1371  استاد رامتین گلبانگ این شعر را از قیصر برایم نوشت و همان لحظه آنقدر اثر گذار بود که حفظ شدم و بارها آن را در کلاس یا جاهای دیگر خوانده ام. در مزار این مرد بزرگ نیز روی سنگ یادبود همین شعر را نوشته بودند. عید 91 به زیارتش رفتیم، گتوند دزفول.

خسته‌ام از این کویر این کویر کور و پیر
 این هبوط بی دلیل این سقوط ناگزیر
 ‌آسمان بی هدف بادهای بی طرف
 ابرهای سر به راه بیدهای سربه زیز
 ای هماره در نظر ای هنوز بی نظیر
 آیه آیه ات صریح سوره سوره‌ات فصیح
مثل خطی از هبوط مثل سطری از کویر 
 مثل شعر ناگهان مثل گریه بی امان
 مثل لحظه‌‌های وحی اجتناب ناپذیر
 ای مسافر غریب در دیار خویشتن
 با تو آشنا شدم با تو در همین مسیر
 از کویر سوت و کور تا مرا صدا زدی‌
 دیدمت ولی چه دور دیدمت ولی چه دیر
 این تویی در آن طرف پشت میله ها رها
 این منم در این طرف پشت میله ها اسیر
 دست خسته‌ی مرا مثل کودکی بگیر
 با خودت مرا ببر خسته‌ام از این کویر

 زنده یاد بزرگمرد گتوند قیصر امین پور

بنام خدا
سلام دوستان خوبم. تابستان شلوغی داشتم. اصلا نفهمیدم چگونه گذشت. دو هفته دیگر هم کلاس و درس و بحث و مدرسه. چند وقت پبش شعر زیبای دوره‌گرد را برایتان گذاشتم و بسیار آن شعر بر دلم نشست. دنبال شاعرش بودم که آقای فرشاد فیروزی از دانشجویان سالهای قبل برایم نوشت که شاعر این شعر شادروان رضا یعقوبی از اهالی رزن همدان است. و دانشجوی دانشگاه تربیت معلم آذربایجان (که فعلا به شهید مدنی تغییر نام داده است) بوده. خیلی احساس ناراحتی کردم از این که این شاعر همدرد ما بار سفر را بر بسته. آقای فیروزی یکی دیگر ار اشعار ایشان را برایم فرستاد. آن شعر این است:

می روم فصل غزل را تا کنم
 ساک را آماده فردا کنم
 بر شما ها نگذرد برما گذشت
 قصه مردی که رفت و برنگشت
 درد ها را ماست مالی می کنم
 می زنم سیگار و حالی میکنم
 بشنوید اینک من و این حال من
 این سکوت این آخرین آواز من
 ما گم یک جاده پر مه شدیم
 کو خداوندی ما ،ما له شدیم
 بعد عمری باغ ما یک غنچه داد
 باغبان دید به رویش پا نهاد
 بچه بودم گریه ام از دل نبود
 زیستن تا اینقدر مشکل نبود
 خواب بودم گردنم را مار زد
 پشت پلکم عنکبوتی تار زد
 خواب دیدم زندگی جز سایه نیست
 هیچ کس با هیچ کس همسایه نیست"

چه حیف شد می توانست با این ذوق قریحه خدادادی به قله‌های شگرفی دست یابد. اما سهم او از زندگی کم بوده ولی با این دو شعر برای من ماندگار شد.
یا حق