بنام خدای بزرگ و بی همتا

میخواستم ادامه سفرنامه دماوند را بنویسم اما اصلا در این ایام راستش حسش نبود به همین خاطر نیت کردم داستانی از حضرت داود نبی در سوره مبارکه ص را برایتان نقل کنم.

در شب های مبارکی قرار داریم. شب قدر و اندازه توشه ای که می توانی برداری به اندازه یک عمر یعنی 1000 ماه برابر با تقریبا 83 سال. جلسه قرآنمان با همولایتی ها خوب پیش می رود و بیش از 450 صفحه از کتاب خدا را پیش رفته ایم و خواندن تفاسیر این آیات کماکان به عهده من است و من هم بیشتر از روی تفسیر آقای خرمشاهی که گزیده همه تفاسیر را دارد و تفسیر آقای صفوی که خلاصه المیزان است برای جمع  همولایتی های خوبم صحبت می کنم. این دو تفسیر تا حد امکان مناسب هستند و افسانه های عجیب و غریبی که به ساحت مقدس پیامبران مخصوصا پیامبران بنی اسرائیل آن هم از روی تورات وارد شده است را بخوبی نقض نموده اند. در سوره مبارکه ص خداوند دو فرشته می فرستد که از در اصلی خانه داود نیز داخل نمی شوند و از دیوار وارد می شوند و یکی می گوید من 99 گوسفند دارم  و دوستم فقط یک گوسفند و میخواهم آن یک گوسفند او را از وی بگیرم و دادود (ع) در قضاوت عجله کرده و می گوید گرفتن این گوسفند صحیح نیست و الخ و خداوند او را خطاب قرار می دهد که چرا در قضاوت عجله کرده است شاید آن یک گوسفند نیز حق او بوده است. در تفسیر این آورده اند که روزی داود از محراب به قصد گرفتن کبوتری بر می خیزد و همسر اوریا از سرداران خویش را که در حال استحمام است می بیند و عاشق وی می شود و برای تصاحب زن آنقدر اوریا را به جنگ می فرستد تا او در جنگ شهید شود و او صاحب همسر اوریا می شود، در صورتیکه خودش 99 زن داشته است. و داستان را به گونه ای پیش برده اند که آن یک گوسفند نماد همسر اوریا ست. از امام رضا (ع) این داستان را در تفسیر این آیات پرسیده اند و او از ناراحتی تهمتهایی که بر حضرت داود (ع) زده اند دست بر پیشانی زده اند  و گفته پناه برخدا!! اتفاقا در قسمتهای قبل از این داستان نیز از همنوایی داود با پرندگان در تسبیح خداوند متعال یاد می شود. و در جاهای دیگر خداوند ار او به نیکی یاد می کند. حال چگونه برای انجام یک هوس باید پیامبری به این عظمت دست به چنین جنایتی بزند!! سبحان ا.... التماس دعا در این شب های عزیز.

یا حق

یا رب فقط تو را دارم، مرا ار تاریکی های نادانی نجات ده

علیرضا عاشق فروغ بود، ناخواسته در دام عشقش گرفتار شده بود. اصلا نمی دانست که فروغ آنقدر قد کشیده باشد. عید بود و برای عید دیدنی با پدر و برادرش به خانه حاج اسداله پدر فروغ رفته بودند و علیرضا بعد از آن دیدار استثانی،  گرفتار.  فروغ زیبا و مغرور و علیرضا سرباز و محجوب. آخرای سربازیش بود و کار استخدامش تو شرکت ماشین سازی در حال انجام تا خرداد سربازیش تمام شد و استخدامش هم جور شد. حالا کاری داشت و جرات رفتن به خواستگاری فروغ را داشت. پدر و مادرش را روانه کرد و حاج اسداله خدا خواسته زیرا خانواده علیرضا را سال هاست که می شناختند. علیرضا هم که مهندسی برای خودش بود و استخدام هم که بود و محجوب. اما فروغ ته دلش رضا نمی داد. علیرضا اونی نبود که اون می خواست  و فروغ هم جرات نه گفتن را اولش  نداشت تا جلسه خرج برون، مهریه تعیین شده بود و برگه ای نوشته بودند. فروغ به اتاق نیامد تا علیرضا رفت طبقه پایین و پرسید که چرا بالا نمی آید. فروغ بهانه آورد و بعد از چند روز رک و پوست کنده به علیرضا گفت که برای ازدواج بچه است و فعلا قصد ازدواج ندارد. علیرضا بدجور بهم ریخته بود. نمی دانست چه کار کند. دفتر شعرش داشت قطورتر می شد و نوار ماهور و شعر سعدی

مرا به هیچ بدادی و من هنوز برآنم      که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

ناصر خیلی زود از دنیا رفت 55 ساله بود. علیرضا در مراسم خاکسپاریش چند بیل خاک تو قبرش ریخت طیبه نیز با دو بچه و شوهرش زیر سایه درختی تکیه داده به ماشینشان شاهد خاکسپاری بودند. یک دیوان حافظ در جلو داشبورد ماشین بود.به وصیت ناصر  رو سنگ قبرش این شعر و نوشتند که

بگشای تربتم را بعد از وفات و بنگر      کز آتش درونم دود از کفن برآید.

یا حق