بنام خدا

مدتی این  مثنوی تاخیر شد

سرم شلوغ است و بیشتر برای هفته نامه پایتخت کهن می نویسم و مطلب زیر را نیز برای این هفته نامه فرستاده ام.

این یکی نیز خراسانی بود که خراسان مهد تولد بزرگان و فرزانگان است. از شریعتی گرفته تا شجریان از شفیعی کدکنی گرفته تا عماد خراسانی و از غزالی گرفته تا مطهری همه متولد خراسان بوده اند. او متولد 13 بهمن ماه سال 1298 در شهر فریمان بود  و اصل و نصبش به سیستان و شاید به هرات می رسید و اگر به گلوله اکبر گودرزی از میان ما نمی رفت الان باید نود و شش ساله می بود. من نمی دانم چرا  وقتی که در سوک آقای مطهری باید عزادار باشیم همه جشن هفته و روز معلم را می گیرند، اگرچه مطهری معلم‌ترین معلم‌ها بود اما شهادت او یکی از بزرگرتری ضایعه‌ها برای جهان تشیع بود.  او با مهاجرت پدر به شهر مشهد دوران کودکی را در مشهد به مکتب خانه رفت و از سن دوازده سالگی به حوزه علمیه مشهد رفت و در سال 1316 به حوزه علمیه قم رهسپار گردید. اگرچه او شانس این را نداشت که به محضر عبدالکریم حائری یزدی برسد که قبل از رسیدن او به شهر قم او دعوت حق را لبیک گفته بود و او بنیانگذار حوزه علمیه قم را از نزدیک ندید. مطهری نزد آیت‌الله صدوقی، کتاب «مطوّل» را فراگرفت و نزد آیت‌الله مرعشی نجفی،   «شرح لمعه » را آموخت. در دوره اقامت پانزده ساله خود در قم از آیه اله  بروجردیفقه و اصول را آموخت و در محضر حضرت امام   خمینی به مدت 12 سال (در فلسفهو اصول) و علامه طباطبائی )در فلسفه: الهیات شفایبوعلیو دروس دیگر) بهره گرفت. قبل از نقل مکان بروجردی به قم، مطهری گاهی به بروجردمی‌رفت و از درس وی استفاده می‌کرد. وی مدتی نیز از درس و بحث اخلاقی حاج میرزا علی آقا شیرازیبهره برد. سید محمد حجت(در اصول) و سید محمد محقق داماد(در فقه)از اساتید دیگر مرتضی مطهری بودند. وی در مدت اقامت خود در قم علاوه بر تحصیل علم، در امور اجتماعی و سیاسی نیز مشارکت داشت و از جمله با فدائیان اسلامدر ارتباط بوده‌است.

مطهری در سال 1331 پس از ازدواج با خانم عالیه روحانی که اصالتا مشهدی بود  از قم به تهرانمهاجرت کرد، و در این شهر به تدریس در مدرسه مرویو تألیف و سخنرانی‌های تحقیقی پرداخت. البته یکی از علت‌های مهاجرت او به تهران فضای نه چندان خوشایند حوزه بود که عده‌ای خواندن فلسفه را حرام می دانستند و اگر کسی حتی از آب  حوض حوزه وضو می ساخت او را نجس و آب حوض را تعویض می کردند. علامه طباطبایی و حضرت امام (ره) و مرتضی مطهری و مصطفی خمینی  و تنی چند به فراگیری فلسفه روی آورده بودند و عده‌ای خشک مغز تاب دیدن این گروه را نداشتند و علامه به تبریز رفت و مطهری به دعوت دکتر شیخ الاسلامی مدیر گروه الهیات دانشگاه تهران که دنبال یک دانشیار فلسفه بود و با دیدن پاورقی‌های مطهری در اصول فلسفه و روش رئالیسم او را در دانشگاه تهران استخدام نمود.  در سال 1334اولین جلسه تفسیر قرآن انجمن اسلامی دانشجویانتوسط مطهری تشکیل گردید، و در همان سال تدریس خود را در دانشکده الهیات و معارف اسلامیدانشگاه تهرانرا آغاز کرد. در سالهای 1337و 1338و پس از تشکیل انجمن اسلامی پزشکان، مطهری به یکی از سخنرانان اصلی این انجمن تبدیل گشت. وی در طول سالهای 1340تا 1350سخنران منحصربه‌فرد این انجمنبود. 

مرتضی مطهری در فعالیت‌های سیاسی در کنار امام  خمینیبود، به‌طوری که می‌توان سازماندهی قیام 15 خرداد 1342در تهران و هماهنگی آن با امام  خمینی را مرهون تلاش‌های او و یارانش دانست. وی در ساعت 1 بعد از نیمه شب روز چهارشنبه 15خرداد1342به دنبال یک سخنرانی مهیج علیه محمدرضا شاه پهلویبه وسیله پلیس دستگیر و پس از انتقال به زندان موقت شهربانی به همراه تعدادی از روحانیون تهران زندانی شد. پس از 43 روز به دنبال مهاجرت علمای شهرستانها به تهران و فشار مردم، به همراه سایر روحانیون از زندان آزاد شد.

سال 1344 با نوشتن کتاب زیبای داستان راستان جایزه ویژه یونسکو به مبلغ سه هزار دلار را دریافت نمود. به جرات می توان گفت او در تمام زمینه‌های عقلی و نقلی و فلسفه و کلام اسلامی کتاب نوشته است و روح خستگی ناپذیر این یزگمرد و تلاش های شبانه روزی او تاثیر بسزایش را در روشن نمودن فضای فکری  آن روزگار  را نشان می دهد. همکاری خوب او با علی شریعتی در حسینه ارشاد باعث روشن شدن موتور انقلاب اسلامی گردید.  او عاشق حافظ بود و با نوشتن کتاب خلوتگه راز ارادت خود را به حافظ شیرازی بخوبی نشان داد. یکی از بهترین کتاب های او جاذبه و دافعه علی (ع) است که چه موشکافی ارزنده ای در مورد زندگانی امام علی بر جای می گذارد. شاید بتوان گفت در مقابل کتاب دو قرن سکوت دکتر زرین کوب او به نوشتن کتاب خدمات متقابل ایران واسلام روی آورد و در نوع خودش تسلط او را در نوشتن کتب تاریخی نشان می‌دهد. او برای قرن ها برا جوانان این آب و خاک خوراک فکری تولید کرده است و به جرات می توان گفت مطهری مردی برای تمام فصول. یا حق