وقتي خاطراتان را ميخواندم ،يک حس شرمندگي و خوشحالي عجيب سر تا پاي مرا فرا گرفته بود ،شرمندگي از اين بابت که چه انسانهاي بزرگواري براي آرامش ما با هزار جور مريضي و درد کنار امدند و ما قدرشان را نميدانيم و خوشحالي از بابت اينکه يک ترم شاگرد شما بودم .