سلام ووقت بخير.
اي جناب دکتر جانا سخن از دل ما ميگويي. درست حال و روز ماست با کمي تا قسمتي زياد تفاوت که ما گرفتاري هامون باز به شکلي ديگر است.ولي همان وقت کم آوردن و همان لک زدن دل براي موسيقي سنتي و همان مشتاق ديدن يک فيلم خوب را مشترک هستيم . با همه اينها خدارا شکر که سالم هستيم و سلامتي نعمتي است بزرگ.اين روزها نيز بگذرد و دوباره اوقاتي که ادم بتونه به دل خودش کار کنه خواهد رسيد. فقط اندکي صبر
ميزبان هر روز شماباحافظ :سهيل

سلام جناب دكتر .

وقتتون بخير و خسته نباشيد . منهم دلم براي يك اجراي زنده لک زده بود . چند روز پيش مهمان يکي از اساتيد بودم و ايشان طبق معمول سه تار زدند. چهار مضراب ذوالفنون را . جاي شما خالي بود .

سلام

از اينكه به وبلاگ من سر زديد متشكرم و در مورد مطالب هم لطف داشتيد

ولي با اين همه مشغله اي كه داريد خيلي خوبه كه به نوشتن ميپردازيد

موفق باشيد وبلاگ خوبي داريد

با سپاس از حضورتون

نمي دونم جرا بالا اسمم نصفه نيمه درج شد .

علي محمد جان .

من هم دلم براي روزگاري كه در كرمان با هم بوديم خيلي تنگ شده .

گاهي ياد نيما مي كنم :

آي ني زن كه تو را آواي ني برده است دور از ره كجايي ؟