نظرات مربوط به مطلب ارسالي «اختلس يختلس و اختلاس» را مي خواندم. فرموده بوديد نظرات حاوي توهين را منعکس نمي کنيد. البته حق با شما است و اين جا ملک طلق شما است. نگران شدم. آيا مطلب ارسالي اينجانب در مورد نمايش جهره پيامبر (ص) خداي ناکرده حاوي توهين بود که منعکس نکرديد؟ مشکل چه بود؟

معهذا اخيرا به مطلب جالب برخوردم که نقل آن خالي از لطق نيست. اينکه که تصويرگري و مجسمه سازي از مقدسات ناشي از تاثير يوناني گرايي بر مسيحيت است و همانطور که مي دانيد اين امور در اصل مسيحيت و ساير اديان ابراهيمي هم ممنوع است.

سلام استاد،

مطمئنا تاييد مي فرماييد که مراد از اشاره جلب توجه به هدف است نه انگشت اشاره. آيا به نظر شما تنها راه شناساندن وجود نازنين نبي مکرم اسلام (ص) ملموس کردن ايشان است؟ آيا حتما بايد يک جسم نشان داد تا جهانيان اسوه حسنه را باور کنند؟ همان کاري که متاسفانه کليسا با شمايل سازي و مجسمه سازي از حضرت مسيح (ع) انجام داد. و شايد نتيجه اينگونه اقدام ها همان آخرين وسوسه شده که فرموديد. و اين سوال اساسي که آيا بايد يک حقيقت و يک مفهوم متعالي را تخفيف داد تا در قالب هنري قرار بگيرد و يا بايد قالب هنري آنقدر عالي شود که بتواند محمل يک حقيقت و مفهوم متعالي قرار بگيرد؟

از سوي ديگر، اگر قرار باشد چهره اي به ايشان منتسب گردد، چه چهره اي بايد براي نمايش يک پيامبر که در قلب تک تک مسلمانان جاي دارد انتخاب شود؟ چهره پيامبر مهرباني چه شکلي است؟ چهره جذابي که از ديدن ايشان دل شاد شود چه شکلي است؟ چه چهره اي انتخاب شود که خداي ناکرده به معصوم نسبت دروغ ندهيم؟ و ...

خلاصه اينکه به درستي امام صادق (ع) مي فرمايد: اي شيعيان، شما به ما منسوب هستيد، پس مايه زينت ما باشيد نه مايه آبرو ريزي ما.

...